24 Kasım 2009

SEVGİ IŞIĞIM ( ÖĞRETMENLER GÜNÜ)

Öğretme basamağının en başındayım,öğrenme hevesimse hiç bitmeyecek.Öğrendikçe yol alacak,bilgilerimi paylaştıkça teker teker tırmanacağım merdivenleri.Bazen durup dinleneceğim,sığınacağım bir liman olacak öğrencilerimin gözleri,hiçbir art niyet aramadan kabulleneceğim tüm özgür seslerini,kalbime değebilen umut ışıklarından aldığım enerjiyle yoluma devam edeceğim kaldığım yerden,yine yeniden ilk günkü heyecanımla...
Her öğrencide yeni öykülere aralayacağım yüreğimin kapısını,hepsinden farklı dersler çıkaracağım kendi
payıma,iyimserlik,sevgi,saygı katacağım kişiliklerine belki de pişmanlıklarımı,keşkelerimi onaracağım
onların hayat görüşleriyle,her cümlemde hasretle anacağım bugünlerimde emeği geçen öğretmenlerimi de....

Neolursa olsun,hiçbirzaman yılmayacağım,boğmayacağım anlamsız kurallarımla,karamsarlığa geçit vermeyeceğim,örnek olacağım çelikten cesaretimle,tükenmeyecek sabrımla,sevecenliğimle.Öğrenme azmini yitirmeyen ve öğretmekten keyif alan tüm nesillerin Öğretmenler Gününü kutluyorum tüm kalbimle..

İYİ Kİ ÖĞRETMENİM,HERZAMAN ÖĞRENCİYİM diyebileceğiniz nice günlere sevgi,saygı ve dostlukla.....

10 Kasım 2009

10 KASIM'da ATAM Baktığımız Heryerde


Bugün benim için oldukça anlamlı bir gündü,hep anardık ATA'mızı da çok iyi
anlayamazdık....
Halkeğitim merkezinde öğrencilerimizle birlikte bir sunum yaptık bugün
,okulumuz görev   almıştı  busene ve görevin başına da ben getirilmiştim.
Öğrencilerle birlikte oratoryo hazırlamaya karar vermiştik,çalıştık,araştırdık ve
 haklı bir gururla  sunduk bugün.Herşey iyi hoştu da,eksik ve yarım birşeyler
 vardı hep aklımda,içimde biryerlerde....

Kendimi ezik ve suçlu bir çocuk gibi mahçup hissediyordum,Atatürk'ün
karşımdaki   posterde,bana bakan gözlerine dikkatli bakamıyorken.
Olmamız gereken yerlerde değilken, O'ndan sonra   hiçbir başarıyla
karşısına geçmediğimizden..

Garnizon komutanlığı tarafından hazırlanan konuşmalar ve slayt gösterileri
muhteşemdi,dinlerken ve  izlerken içim ürperdi..
Keşke dedim canı gönülden,şuan da bize yol gösterebilseydi,önümüzdeki engelleri
bizlik ruhuyla atlatmamıza yardımcı olsaydı,yine ulu önderimiz olarak...
Keşke sadece anma törenlerinde anmasaydık  ve anlayabilseydik,nedemek
 istediğini,her cümlesindeki haklılığı,farklılığı aklımıza kazıyabilseydek.
Şimdi  sonunu çok parlak görmediğim ama yine de umutsuzluğa düşmeyi
kabullenemediğim Türk Gençliğiyle beraber,
ATAM Sen rahat uyu diyemiyorum ,çünki izimizi kaybettik...