Mutluluk kalbimizin atışında gizliymiş meğer,yürekte !! Hep çok uzaklarda ararız mutluluğu,ulaşılmaz görürüz,belki de yakıştıramayız kendimize mutlu hissetmeyi..Hatta korkanlar bile vardır eminim ki mutlu görünmekten..Hep başka bir şey,daha da başka,o olsun,böyle yapayım derken kaçırırız hep en değerli an'ları.
Sonradan pişman olacağız biliyorum,satırlara dökeceğiz keşkelerimizi,birbirimize en güzel dileklerimizi sunacağız hastalıkta,kötü günlerimizde.Neden şimdi yapmıyoruz,neden sorguluyoruz hep yaşananları ? Kendimize bu kadar yüklenmek niye? Nefes almak varken ve aldığımız nefes için bile hayata teşekkür etmek gerekirken neden tadını çıkaramıyoruz nefesimizin? O'nu bile zehirlemelerine izin veriyoruz.Bugün kendime bir söz verdim; nefesimin her zerresinin tadını huzurla iliklerimde hissetmek için,etrafımdakilerin de nefeslerine zehir katmamak için ve bugün halime şükredeceğim sorunsuzca kalbimi attıran nefesim için...
