YEŞİL- MAVİ = BEN

Yeşil,umutlarımın rengiydi,Mavi;aldığım nefesin sebebi.....
Buaralar gözüm hep bu renklere kayıyor istem dışı,daha önce
farketmemişim sanki,gökyüzündeki,denizdeki birsürü mavi tonunu..
Yeşilin yağmurdan sonra huzurla güldüğünü görmemişim hiç,
aslında içimde saklanan bu renkleri,oraya ben hapsetmişim ..
Sadece gözlerimin rengi olarak kabullenişim buyüzden
yeşili,ona kendini gösterme fırsatı vermemişim...

İtiraf edeyim hadi,maviyi birazcık daha fazla sevmiştim,yaşadığım
şehir maviydi,burda yaşayan insanların bana bakan sımsıcak,
samimi gözleri gibi..
Derdimi dinlerdi deniz,onun isyanı da maviliğinin en koyusunda gizliydi.
Ben yollarda seyahat halindeyken,zaman hiçbirzaman uyuyup kalmaz
iken,anladım ki sadece gözlerimin rengi değilmiş yeşil,hep besleyip
çoğalttığım yaşama sevincimdeymiş,mavi de arada biryerde sıkışıp
kalmış,gözüme girmek için gün sayıyormuş,şimdi ayıramam onları
dünyamdan,artık adım gibi ezberimde kalacak,mavi nefesim,yeşil
ömrüm olarak........

İYİ Kİ DOĞDUM MU?? BİLMEM !!!

Yarın benim doğum günüm,
eskiden olsa kendime pasta alır,üzerine iyi ki doğmuşum
diye yazdırırdım en küstah tavrımla,beni aramayı unutan
arkadaşları arayıp,iyi ki doğmuşum dimi,diye hatırlatırdım
hiç utanmadan....
Şimdi niye bu durgunluk,bilinmezliğe doğru sürükleniş neden?
Aynada görmek istemediğim buğulu gözler,yorgun,kırılgan
bir ruh ...
Neyim ben,kimim; kendime yabancı...Hep aklım geçmişte,
korkularım var gelecekten,şuansa uzaktayım;gergin bir
yoklukta,kör bir boşlukta....
Bazen nedensiz sevilmediğimi düşünüyorum,herkesin
kendine göre bir sebebi var,yaptırmak istedikleri,uygulamam
gereken kurallar,benim yerime verilen kararlar,oysa ben
sadece sevmiştim,değer verirdim hiç nedensiz,karşılıklı olmamalıydı
hep sevgiler,alış-veriş gibi,basit yaşamak mı zor geldi bana
yoksa hayat mı çok basitleşti ,yine de iyi ki doğmuşum gibi
neşeli görünmem gerek yarın,olmadığım rollere bürünmek gerek
çünki herkese göre mutlu olmam için çok sebebim var çokkk......