Kahve Bahane Dostlar Şahane

               Kim sevmez ki bir kahve eşliğinde iyi bir dostla edilecek muhabbetin dibine vurmayı.Yalnız kalmak istese bile yanında; düşerse tutacak,ağlarsa susturmaya çabalamayacak,yalan yanlış öğütler vermeyecek,anlamsız sözlerle kafa şişirmeyecek birine kim hayır diyebilir.
             Nasılsın diye sorduğunda herkes,"iyiyim, ya siz "dersiniz ya.(Sanki bir kuraldır bu,değişmez hiç) Ben bazen "bildiği gibi gelen hayatı,başıma ne geleceğini bilemeden yaşamaya çabalıyorum,ya sen"demek istiyorum ve karşımdakinin bana şaşırmamasını bekliyorum.
           Hayatta en çok sevdiğim Türk Kahvesini, vazgeçilmezlerim olan sevdiklerimle eşsiz buluyorum ve başlığımla ters düşünüyorum;Kahve Dostlarla daha da şahane...

YAKAR BENİ BU HİÇLİK

      Gittin ya,
      Sebebine hayatı sevmiştim
      Hevesim tükendi,
      Yüreğimin güneşi söndü.

      Gittin ya,
      Eski kırgınlıklarım geri döndü.
      Hayat öyle bir ağırlaştı ki,
      Benden önce hayallerim öldü...
     
      Yüzünü bile görmeden
       Nabız atışına bağlanmıştım senin
       Rengarenk olacaktı günlerim
       Kör  kuyularda en dipteyim...

       Şimdi cümlelerim garip,
       Mısralarım yağmur yüklü bulut.
       Göz kırptığım aynalara sırtım dönük
       Gündüzümde,gecemde hep aynı sükût...
    

Kendimden Bile Yoruldum

              Bugünlerde yorgunum çok,etrafımdaki her şey boğuyor beni.Kendimi karanlık bir yolun sonuna gelmiş gibi hissediyorum.Bunca zamandan sonra daha da enerjik,canlı dönmek vardı bu satırlara ama YOK.Belki aşırı yoğunluktan sakin bir tatil dönemine geçiş yapınca böyle olmuştur diyerek kandırayım hadi kendimi yine bu sefer ...