01 Ağustos 2012

Ben ne zaman büyüdüm ki !

Sınav bitti,üzerimden tır geçmiş gibiydim.Nihayet özlenen,beklenen huzura kavuşacağım dedim olmuyor.Hani nerede vurdumduymaz çocukluğum,olursa olur dediğim asi gençliğim.
  Birileri kalbimi deşiyor,küsemiyorum.Hakarete uğruyorum;büyüklük sende kalsın diyorlar,tokadı yapıştıracakken elim havada kalıyor.Kırılıyorum,daralıyorum;avaz avaz ağlamak istiyorum,sen artık olgun birisin dediklerinden gözyaşlarım içimi yakıyor.Şu kısacık yaz mevsimi bile avutmuyor artık beni...
    Bir mucize bekliyorum çaresizliğime,yeni bir şehir belki,yeni bir iş ne bileyim ne olursa kabulüm;yeter ki daralan ruhuma ferahlık getirsin...

2 yorum:

  1. huzuru beklersen ya da şu bi geçsin huzura erecegim dersen boşuna beklersin. ben bunu bilir bunu söylerim. ha nasıl mutlu olunur onu ben de bilmiyorum, maalesef..:(

    YanıtlaSil
  2. Öğreniriz bir gün belki :)Hiç mi umut yok ?

    YanıtlaSil

Her zaman herkes aynı düşüncelerde buluşmak zorunda değil,yazdıklarım bir his oluşturuyorsa aklından geçenleri Ben de bilmek isterim.