Şu aralar taştı sabrım;çatlamama ya da patlamama ramak kaldı.Kime denk gelirse artık ! Günlerdir hasta bakıyorum.Oysa ki hastaneden içeri girdiğim anda hasta olurum ben.İlaç kokusu karnımı ağrıtır,midem bulanır hemen.
Özel bir hastanede ameliyat oldu hastamız,daha fazla ilgi görsün diye,doktoruna güvendi diye.Neyse ameliyat başarılı geçti,zar zor yanında durup yardım ettim kimseye berbat bir durumda olduğumu çaktırmadan;iyi bir hasta bakıcı olduğum konusunda anlaşıp karar verdiler:) Yalnız doktorlara göre her şey çok mu basit yoksa biz mi çok abartıyoruz bilemedim.Niye bu kadar bulantısı var diyorum,normal; niye yüzü şişti diyorum,doktor bana neden olabilir sence diyor.Dalga mı geçiyor ne:(
Allah kimseyi hastanelere düşürmesin ve hasta bakmak hasta olmaktan daha zormuş.Maya bozuk çıkıp da 21 Aralık'ı atlatırsak:) yeni yılda eski yaralar kapansın istiyorum.Benim,senin,bizim...Hepimize şimdiden sağlıklı,umutlu ve huzurlu nice yıllar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Her zaman herkes aynı düşüncelerde buluşmak zorunda değil,yazdıklarım bir his oluşturuyorsa aklından geçenleri Ben de bilmek isterim.