Bayram Değil;HASRET

                Kurban Bayramı hep sızlatır içimi,kabuk tutmaya çalışan yaralarımı kanatır.O kadar çok giden oldu ki Bayramda,benim için dönmeyecekleri özlemekten başka bir anlamı yok...
             Eskiden kalabalık sofralar kurulurdu,geç yatılır erkenden uyanılırdı.İçimiz kıpır kıpır olurdu.Zamanla önce soframızdaki sandalye sayısı azaldı sonrada en sevgililerimiz.Onları hatırlamak ya da unutamamak ne zormuş,ne zor hayat,hep zordu...
            Hiç kimse eski dostlarımın yerini tutmuyor,onlar kadar değer vermiyor kimse,huzurlu hissettiremiyor.Face'den hatırlanan doğum günleri kutlamaları vs.her şey çok saçma,anlamsız.Yarın kalan onca şey varken,sorgulamadan yaşamalı diyorum,deniyorum sonra bir bakmışım ki başlangıç noktasındayım.
    Yine de hayırlı,huzurlu,değer verdikleriniz sürekli artan bayram sabahı kahvaltılı,yıllar sonra "İyi ki" dediğiniz bayramlar olsun sizin için...Benim içinse;artık kaybetme korkum bir son bulsun,başka şey istemiyorum.

        

Ben de ÖĞRENCİYİM Artık :)

                Geçen gece uyku tutmadı,İstanbul Üniversitesi Sosyoloji  Bölümü'ne kayıt yaptırdım.Sınavsız ikinci üniversite hakkımdan faydalandım.O kadar heyecanlıyım ki sanki ilkokul 1.sınıfa başlar gibi :))
Cuma günü İstanbul'a gideceğim kesin kayıt için gerekli evrakları götürmeye.Hem de Üniversite'de okuyan öğrencimle biraz kahve keyfi yapacağım.
              Çevremdeki arkadaşlardan bazıları bu yaştan sonra okuyup da ne yapacağımı soruyorlar,sadece mutlu olacağım bir şeyi yapmak isteyeceğim akıllarına gelmeyerek.Boş vakit geçirmeye o kadar alışmışlar ki insanlar,edineceğim yeni bilgilerden rahatsız olacaklar neredeyse...Hangi yaşta olursak olalım okumaktan hep keyif almaya devam edeceğim.Sonuçta ben;

                 Öğrenciliği hiç bitmeyecek bir ÖĞRETMEN'im ...