09 Ekim 2015

Sonbahar Çocuğu


                Sonbahar çocuğuyum ben hüzün sever;yedi günden beşi keder,kimi üzer kimi sever...
   Hesap sormadım hiç çekip gidene yüreğimin kapısı açık oldu af dileyene.Bugünlerde daha hassas oldum yolun yarısını geçince böyle mi oluyor ne :)

         Hava da gri bu günlerde her şey mat,cansız ruh halim gibi.Etrafa sahte tebessümler saçmaktan bıkkınım,anlatmak istiyorum nasıl hissettiğimi fakat anlayabilecek dostlar uzakta,çağırsam da gelemeyecek kadar uzak...
       
     Her sene doğum günümde hediye alırdım kendime ukalalık gibi gelebilir fakat iyi ki doğmuşum diye pasta bile yaptırdığım olmuştur :))) İyi geliyor tavsiye ederim önce kendinizi sevin ve şımartın.
Bir daha bu hayatı yaşamayacağımıza göre biraz da kendimize değer vermenin sakıncası olmaz sanırım. Bu yıl içimden gelmedi hiç böyle şeyler hatta çok sıradan bir gündü hatırlanmasını bile istemediğim.Dengesiz bir teraziyim  evet hep diğer tarafı daha ağır basan;mantığım evet dese duygularım onaylamayan...Böyle işte şimdi de canım yazmak istemiyor hatta uzun zamandır istemiyor.Ne dışarı çıkmak ne de kimseyi görmek;yorgunum,bıkkın,kırgın bu kadar......................

3 yorum:

Her zaman herkes aynı düşüncelerde buluşmak zorunda değil,yazdıklarım bir his oluşturuyorsa aklından geçenleri Ben de bilmek isterim.