Eve dönüyorum normalde cok sakin bir yol fakat tıkanık bugün yaklaştıkça kalabalığı gördüm polis ambulans vs.bi sürü insan ..Karşı seritte kaza var biraz daha ilerledigimde dünya başıma yıkılıyor babamın arabasi , lastikler havada boğazım da kocaman bi yumru kornqya Basip bagiriyorium avaz avaz baba baba ...
Arkadaki araçlar ilerlesene diyorlar biran donuyorum ve hayat dursun istiyorum korkuyorum çünkü en sevdiğim adama bişey olduysa bu dünyadaki sırtımdan dayandığım en güvendiğim kişiye ve benim gözümün önünde ...koşuyorum oraya kalabalığı delerek yüreğimde bıçak sizisi babam bana bakıyor iyiyim ağlama diye avutuyor beni bişey yok diyor sariliyorum öyle sıkıca kenetlenmis birakirsam gidecek gibi... öldüm bugün ben ikinci defa ...
Polis kollarımdan alıyor babamı ifade için diyor biraksam gider mi... zor ikna ediyor babacığım mavi gözlüm hayatımın anlamı bugün bi daha anladım hayat bir an unutmamalı, susmamali, ertelenmemeli.......
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Her zaman herkes aynı düşüncelerde buluşmak zorunda değil,yazdıklarım bir his oluşturuyorsa aklından geçenleri Ben de bilmek isterim.