Allahım bitmesin bu rüya,sonunda çocukluk anılarımla buluşmak olsun...Kar bana hep akrabalarımla,
arkadaşlarımla biraraya toplandığımız neşeli anlarımı hatırlatır,uzun zamandan sonra yine buluştuk saf beyazlığımızla,bu defa arkadaşlarım,yoktu yanımda ama çocukluğum karlar arasından gülümsedi sanki bana :)
Evdeyim,bazen dışarıda karların üstünde üşütüyorum bedenimi,içimi ısıtan neşemle,bazen kahvem elimde
penceremden huzuru seyrediyorum yüzümde bir tebessümle...
Herşeye rağmen;buzla kaplanan yollarda yürümenin zorluğuna,havanın sert ayazına aldırmadan seviyorum karlı kış günlerini hatta kar yağmadığı zaman kış günlerinin üzgün,yarım kaldığına inanarak....
yok yok yaz gelsin artık...:)
YanıtlaSil