Haftanın son günü yeni bir göreve başladım.İlk iş günüm;normalde nasıl heyecanlı olurdum.Kalbim deli gibi atardı sevinçten.Yeni öğrenciler,farklı hayatlar demektir benim için.Hepsi ayrı bir renk.
Göreve başladığım okul 5 yıl önce trafik kazasında kaybettiğim canımın yarısının,çocukluğumun,gençliğimin,en özel anılarımın kahramanının yaşadığı ve gömülü olduğu yerde olmasaydı...O kara günden sonra o yolu sadece bir kez kullanmıştım.Geçemem sanıyordum hiç o yoldan,orada ilerlerken gözyaşlarımdan önümü göremiyordum,kalbim ucu sivri bir çakıyla deşiliyor gibi oluyordu.O yolda dostumun kanı duruyordu daha dün gibi,aldığım nefesten utanır gibi...
Görev haberinden önce Pınar'ım geldi rüyama;okul koridorunda arkadaşlarıyla tanıştırdı beni ve bundan sonra daha sık görüşeceğimiz için çok mutluyum derken,gözlerinin içi gülerken, ağlayarak uyandım.Aynı günün ilerleyen saatlerinde milli eğitimden haber geldi;Allahım telefondaki ses beni o yere çağırıyordu,sesim çıkmadı,içim ürperdi,üşüdüm o an titredim soğuktan...Yüzleşmem gerektiğini söylediler hem arkadaşım da beni özlemişti işte,çağırmıştı herkesden önce...Bu sabah gittim,tuhaf bir şekilde içimde huzurlu bir hüzün vardı.Tüm sokaklardan O çıkacak gibi,sanki hep yanımdaymış gibi.Şimdiye kadar yalnız bıraktığım için bana kırgınmış gibi!
Bazen diyorum ki;bir şalter olsa duygularımız uç noktalara geldiğinde kapatsak ve bitse her şey,bazen ne olur ki olsa................
ah be ısıl.
YanıtlaSilne diyim.
kıymetlim aynı seyi yasamıstı...
can dostunu kaybetmisti.
fotoğrafı basucumuzda oldu hep.
mecazi anlamda değil gerçekten.
hala da oyledir.
bizim fotoğrafımız yoktur basuclarında onun vardır.
bizi izliyor bizi gozlüyor bizi kolluyor diye avuttuk kendimizi.
kaybettiklerimizle kavustu orda diye avuttuk kendimizi.
dayanamadık bazen yaktık mumları açtık rakıları mektuplarını okuduk ağlastık.
deniz geceleri yaptık.
ben hiç tanısamamıstım.
ama benim de denizim oldu artık.
ne yapalım.
ne diyim arkadasım.
elden gelmez birsey.
biz artık omrümüzün sonuna kadar denizle yasayacağız.
sen pınarla.
belki orada tanısmıslardır kimbilebilir?
cennette olsunlar...
huzurlu olsunlar.
deniz gibi olsunlar.
pınar gibi olsunlar.
Acıdan kahrolduğum zamanlarda içimi rahatlatan tek şey;"Elbet bir gün buluşacağız,bu böyle yarım kalmayacak"şarkı sözleridir.
YanıtlaSilÖlüm Allahın emri de ayrılığa alışmak çok zor.Bir tek ben değilim,herkese sabır diliyorum ve cennette buluşalım diye temenni ediyorum.