GİDİYORUM
Çocukluğumu bırakıyorum dönme dolaba
Anlık sevinçlerimi emanet edip bir salıncağa
Hayallerimi anlatıp denizin dalgalarına
Kırgınlıklarımı gizleyip satıraralarına
Hiçkimseye veda etmeden gidiyorum
Gözlerimden süzülen acı tatlı hatıralara
Ben gibi yorgun, virane sandallara
Buruk bir tebessüm ediyorum ..
Gökyüzündeki gri bulutlara
Sitemkar bir selam yolluyorum
Yas tutmayacak ardımdan o yaşlı oda
Pişmanlıkları, yalanları kilitledim bir sandığa
Masallarım, tamamlanır belki başka diyarlarda
Kalbimde solan umutları da, ardımda bırakıyorum
VE GİDİYORUM,
Güneş bensiz de gösterir sıcak yüzünü
Teselliye, boş sözlere ihtiyacım yok
Belki de değil bu çıkmaz sokak
Huzurlu bir yolculuğun en başındayım
BİLMİYORUM .......
Öyle tanıdık ki bu kelimeler harfler suskun kelimeler. Sevgili ışıl yüreğimin hüzünlü yollarında bir yoldaş gibi geldi şiirin
YanıtlaSilsevgiyle kal..
Gitmene izin veriyor olması ne güzel geride kalanların. geride kalanlar derken insanlardan bahsetmiyorum...
YanıtlaSilneyse işte, gitmek gelirde içimden ben bir türlü gidemem..
hüzün içimizde solmayan bir gül gibi hep,sağol hüzündaşım :) leydielif,mutlukal..
YanıtlaSilgereksiz; gitme vakti gelince,hiçbirşey gelmez elden,bu veda engellenemez..umarın erken ve buruk olmaz gidişin...
YanıtlaSil