28 Ağustos 2009

SON VEDA

GİDİYORUM
 Çocukluğumu bırakıyorum dönme dolaba
Anlık sevinçlerimi emanet edip bir salıncağa
Hayallerimi anlatıp denizin dalgalarına
Kırgınlıklarımı gizleyip satıraralarına
Hiçkimseye veda etmeden gidiyorum

Gözlerimden süzülen acı tatlı hatıralara
Ben gibi yorgun, virane sandallara
Buruk bir tebessüm ediyorum ..
Gökyüzündeki gri bulutlara
 Sitemkar bir selam yolluyorum

Yas tutmayacak ardımdan o yaşlı oda
Pişmanlıkları, yalanları kilitledim bir sandığa
Masallarım, tamamlanır belki başka diyarlarda
Kalbimde solan umutları da, ardımda bırakıyorum

VE GİDİYORUM,
Güneş bensiz de gösterir sıcak yüzünü
Teselliye, boş sözlere ihtiyacım yok
Belki de değil bu çıkmaz sokak
Huzurlu bir yolculuğun en başındayım
BİLMİYORUM .......

4 yorum:

  1. Öyle tanıdık ki bu kelimeler harfler suskun kelimeler. Sevgili ışıl yüreğimin hüzünlü yollarında bir yoldaş gibi geldi şiirin
    sevgiyle kal..

    YanıtlaSil
  2. Gitmene izin veriyor olması ne güzel geride kalanların. geride kalanlar derken insanlardan bahsetmiyorum...

    neyse işte, gitmek gelirde içimden ben bir türlü gidemem..

    YanıtlaSil
  3. hüzün içimizde solmayan bir gül gibi hep,sağol hüzündaşım :) leydielif,mutlukal..

    YanıtlaSil
  4. gereksiz; gitme vakti gelince,hiçbirşey gelmez elden,bu veda engellenemez..umarın erken ve buruk olmaz gidişin...

    YanıtlaSil

Her zaman herkes aynı düşüncelerde buluşmak zorunda değil,yazdıklarım bir his oluşturuyorsa aklından geçenleri Ben de bilmek isterim.