Boşluk

           
                          Bazen bir dakika bir ömür gibi geliyor insana bazen de saatler yerinde sayıyor.Şu günlerde zaman akıp gitmiyor,günler geçmiyor;hayat çabucak geçiyor da vakit hep aynı...

                Rüyalarımda hep ölmüş kişilerle uğraşıyorum yine,ne alıp veremediğim var öbür tarafla bilmiyorum.Ya da onlar bana ne anlatmak istiyorlar ? Unutmadım,unutmayacağıma söz verdim nefesimin sonuna kadar fakat bir gerçeği de kabul edemedim.Mezarlıklara gitmeye cesaretim olmadı hiç,bazı gerçeklerin tokat gibi suratıma çarpmasına gönül razı olmadı...Gidenler gelmez biliyorum ama hayattaki dost dediklerimden daha vefalılar; en azından rüyalarda hasret giderme fırsatı sunuyorlar.Ya hayatınızda iz bırakmış insanların susup yokmuş,hiç olmamış gibi davranması...İşte buna söylenecek laf yok!
                                    Bir gün bende diğer taraftakilerle buluştuğumda,gerçekten YOK olduğumda hafif bir esintiyle bile hissettirmeyeceğim kendimi...Ne bir ses,ne de bir görüntü hiç iz bırakmayacağım...Benden geriye kocaman bir boşluk kalsın dost bildiklerime !!!!

Sayaçları Sıfırlamak Gerek Bazen !

SON DEĞİL BU BAHARLAR !

                          Belki de bir  sonbahar çocuğu olduğumdan hüzne bağımlılığım,belki de mevsimlerin etkisi.Belki yolun yarısında oluşumdan.Belki de sararan,solan ama dalından düşmeyen anılardan.İlla bir sebep olmalı mı ? Mantık olmalı diyor bana göre mevsim hep sonbahar...

Bayram Değil;HASRET

                Kurban Bayramı hep sızlatır içimi,kabuk tutmaya çalışan yaralarımı kanatır.O kadar çok giden oldu ki Bayramda,benim için dönmeyecekleri özlemekten başka bir anlamı yok...
             Eskiden kalabalık sofralar kurulurdu,geç yatılır erkenden uyanılırdı.İçimiz kıpır kıpır olurdu.Zamanla önce soframızdaki sandalye sayısı azaldı sonrada en sevgililerimiz.Onları hatırlamak ya da unutamamak ne zormuş,ne zor hayat,hep zordu...
            Hiç kimse eski dostlarımın yerini tutmuyor,onlar kadar değer vermiyor kimse,huzurlu hissettiremiyor.Face'den hatırlanan doğum günleri kutlamaları vs.her şey çok saçma,anlamsız.Yarın kalan onca şey varken,sorgulamadan yaşamalı diyorum,deniyorum sonra bir bakmışım ki başlangıç noktasındayım.
    Yine de hayırlı,huzurlu,değer verdikleriniz sürekli artan bayram sabahı kahvaltılı,yıllar sonra "İyi ki" dediğiniz bayramlar olsun sizin için...Benim içinse;artık kaybetme korkum bir son bulsun,başka şey istemiyorum.

        

Ben de ÖĞRENCİYİM Artık :)

                Geçen gece uyku tutmadı,İstanbul Üniversitesi Sosyoloji  Bölümü'ne kayıt yaptırdım.Sınavsız ikinci üniversite hakkımdan faydalandım.O kadar heyecanlıyım ki sanki ilkokul 1.sınıfa başlar gibi :))
Cuma günü İstanbul'a gideceğim kesin kayıt için gerekli evrakları götürmeye.Hem de Üniversite'de okuyan öğrencimle biraz kahve keyfi yapacağım.
              Çevremdeki arkadaşlardan bazıları bu yaştan sonra okuyup da ne yapacağımı soruyorlar,sadece mutlu olacağım bir şeyi yapmak isteyeceğim akıllarına gelmeyerek.Boş vakit geçirmeye o kadar alışmışlar ki insanlar,edineceğim yeni bilgilerden rahatsız olacaklar neredeyse...Hangi yaşta olursak olalım okumaktan hep keyif almaya devam edeceğim.Sonuçta ben;

                 Öğrenciliği hiç bitmeyecek bir ÖĞRETMEN'im ...

Yalnız Uyumak mı;İMKANSIZ !

              Eşimle birlikte büyüdüğüm için o kadar çok alıştım ki O'na bazen alışkanlığım aşk ve sevginin önüne geçti fakat aramızdaki saygı hiç yok olmadı.Ağladığım zamanlarda gözümdeki yaşları silen hep O oldu.Tebessümüm Onun sayesinde kahkahaya dönüştü.Her şey dört dörtlük değil elbet tartışmalarımız oluyor esas olan sabaha bu huzursuzluğun nedenini unutarak uyanmak...Geriye dönüp baktığımda Canımdan bir parça olmuş artık :)
                       Boşanmaların arttığı şu günlerde evimdeki huzurun değerini daha iyi anlıyorum.Hele bir de ailenin tadı OĞLUM;hayatımızı değerli kılan varlık,yaşamı hafifleten yüce bir sevgi.Olmasa yarım kalacak bir huzur... Şimdiye kadar yazmadım ailemi,belki nazarlardan korktum,belki özelim bana kalsın istedim.Bugün yazmamın sebebi evlenmekten korkanlara  umut olsun istedim :) Yaşadığınız kötü günlerden sonra size gerçekten değer veren,önemli olduğunuzu hissettiren birinin kollarında uyumak kadar keyif veren bir şey yok bu dünyada.Yalnızlık çok ağır bir yük.Bu hayat tek başınıza cehennem gibi bazen.
                     Tüm sevdiklerim için ettiğim tek dua;huzurlu bir aile ve güvenilir bir can yoldaşı.Daha ne olsun ki ???( Bu sıralamaya ekleme yapmak size kalmış :))) Benden bu kadar.

KORKUYORUM

                     Uzun zamandır bir rahatsızlığım vardı hep üstünü örttüğüm,geçiştirdiğim,sonunu merak etmediğim...Nihayetinde çok ağrım olunca yarına randevu aldım,ameliyat derse doktor ne yaparım bilmiyorum,şu aralar uyuyup da uyanamazsam diye çok korkuyorum .Elbet bir gün başıma gelecek bir durum bu fakat şimdi değilmiş gibi hissediyorum.KISMET...bakalım neler olacak,dualarınız benimle olsun ne de olsa kimin duası kabul olur bilinmez.

Yok Olmak Zamanı !

Sezen aksu - vazgeçtim sezen aksu - vazgeçtim

        Ne söylesem boş,vazgeçmek ne kadar kolay artık her şeyden.Sevda'dan,dost'tan,aşk'tan...

DENİZ AŞIĞI

Bayramda Marmaris'teydim.Diğer tatil yerlerine oranla daha sakin,daha huzurlu ve daha sessiz.Tekne turunda uğradığımız cleopatra plajına hayran kaldım.Deniz'e aşığım zaten;her tonuna,asi,huzurlu her haline...Denizin rengi yer yer turkuaz,yer yer lacivert;gözünüzü ayıramıyorsunuz sudan.Ve bir de sıra dışı bir olay,ilk defa yüzerken kimlik buldum :)) Kim nüfus cüzdanıyla,neden denize girer ki? Memleketimin tuhaf insanı,her yerde hep garipliklerde.Şimdiye kadar gitmediyseniz mutlaka görün derim,bir daha vazgeçmeyeceksiniz .

IŞILTILAR

                Bu sene ramazanımı layıkıyla geçirebilmenin huzuru var içimde.Orucumu tutuyorum,kuranımı okuyorum,komşularımla teravih'e gidiyorum ve dua ediyorum bol bol. Huzurluyum çünkü güneş elbet her sabah doğar biliyorum.Geceyi bile yıldızlar aydınlatıyorsa benim kalbim de aydınlanır bir gün diye düşünüyorum.
                    En çok da başkaları için,içten ettiğim duaların kabulüne şahit olmak mutlu ediyor beni.Öğrencilerimin başarılarını duymak mesela hemen karamsar geçen günümü aydınlatıyor.Onların da dualarında,dileklerinde yer almak ise huzurun diğer adı :)

Kırgın Hayaller

                Alışkanlık değil bu hüzün,geçerli sebeplerim var.Üstünü örtmeye çalıştığım kırgınlıklar,haykıramadığım cümlelerim var.Yarım,yalnız,solgun,paramparça hayallerim...

    Çok değil aslında beklentim;biraz adalet,biraz huzur ve hakkımı istiyorum.Hayattan payıma düşenin biraz daha fazlası değil,sadece benim olanın bende kalmasını !

   Kimseyi suçlamıyorum,eleştirmiyorum,kızmıyorum sadece bardak taştı anlaşılsın istiyorum.Ben anlatmayacağım,bir şey yapmak için uğraşmayacağım artık sadece bekleyeceğim,susacağım ve yine yazacağım sadece yazacak..................
 
        ( Bıraksam her şeyi dönsem bir türlü,vazgeçsem hayattan ölsem  bir türlü ) S.A.

Hayırlı Ramazanlar

               Özümüzdeki merhameti,insanlığı hatırlayıp hiç unutmayacağımız bir ramazan geçirmek dileğimle.
   Günahlarımız affedilsin,yapılan kötülükleri unutalım,temiz yarınlara uyanalım.
             Bu ay'da herkes iyilik yapmak için yarışır,herkes cömert,herkes yardımsever olur.Çok değil hemen bayramdan sonra tüm iyi niyet dilekleri unutulur.Bu sefer barış ve huzur kalıcı olsun istiyorum.Geleceğe güvenmek istiyorum.Gülen gözler görmek istiyorum etrafımda,inanılır ve dürüst sözler duymak...

            Sizinde her şey hakkınızda hayırlısı olsun.Dualarım tüm saf kalpler için,tüm hak edenler için dileklerim.
Hayırlı ramazanlar;hayırlara vesile olan bir ay olsun.

Yaz Temizliği

                  
        Mevsim değişikliklerinde her türlü temizlik şart diye düşünüyorum.Evimi de,ruhumu da fazlalıklardan arındırmalı.Az ve öz olmalı insanın hayatındaki her şey.Eşyası,dostu... Özellikle de çok konuşup hayatınızı sizden daha iyi bilip yönlendirmeye çalışanları taa en uzak bir çöplüğe atmalı !
          Yaz; bütün kargaşasıyla,bunaltıcı havasıyla geldi.Fark eden bir şey yok benim için,mevsimler değişmiş,aylar geçmiş,kim gitmiş kim gelmiş ... Temizlik de yaptım fakat arınamadım kir,pas izlerinden,sizlere kolay gelsin ...

Hasarlı

              Hiç bir şey mutlu sonla bitmiyor bu günlerde.Hatta sonunu bile göremiyorum.Umduğum,düşündüğüm gibi geçmiyor zaman,saatler sanki benden ayrı işliyor.Beni mat etmek için uğraşıyor kader.
            Bazen korkuyorum güne güler yüzlü başlamaya.Neye alışsam bitiyor,kime sığınsam gidiyor.Bir tek hüzün terk etmiyor beni ! Sabırlı olmaya çalışıyorum,kendimi avutuyorum,umursamazlığa vuruyorum.Sonra bana düşman kader düzeltmeye çalıştığım her şeyi toplayıp,kuvvetli bir şekilde saldırıya geçiyor.YOK ben çelik gibi dayanıklı değilim,artık değil...
          Bu günlerde iyi değilim ve iyi olmak için hevesim de yok artık...

ANKARA'NIN TAŞINA BAK

           Geçen hafta sonu Ankara'ya gittik çocuklarla;okul gezisiydi.Anıtkabir,eski meclisler ve müzeleri gezdik.Anıtkabir'de çocukları en çok etkileyen ATATÜRK'ün bal mumu heykeliydi.Hayranlıkla incelediler.Ben de yeniden hayran kaldım ve içim sızlayarak baktım gözlerine sanki O'da bize bakıyormuş gibi,sanki bizim için yaptıklarının değerini bilemediğimiz için kırgın gibi...

       Hani bir söz var ya;"Söylesem dilim yanar,sussam gönül razı değil."Çocuklara anlattık dilimiz döndüğünce,bizim sahip çıkamadıklarımıza onlar değer versin diye.Geleceğe bir nebze de olsa umutla bakalım diye...

DENGESİZ

         Hava da ruh halim gibi dengesiz.Sabah güne bulutlu başlamaktan,sonrasında havanın sıcak,ondan sonra  rüzgarlı oluşundan nefret ediyorum.Kıyafetlerimi bir türlü hava durumuna uyduramadığım ve altıncı hissim kuvvetli olmadığından hep hasta oluyorum :)
            Ve de hafta sonu yapılan toplantılar dengesiz olan ruh halimin daha da bozulmasına sebep oluyor.Yoğunluk tek bir şeye yarıyor;kafamı olmadık düşüncelerden uzaklaştırıyor.Biraz da olsa düşünmeye,üzülmeye vakit bulamıyorum...

Güvensizlik

          
            İnsanlara hiç güvenimizin kalmayışı yaşananlardan mı,yaşadığımız devirden mi bilemem fakat
  bugün başıma gelen ilginç bir olayı paylaşayım dedim.
  Nöbet esnasında telefonum çalmış uzun ve ısrarlı biçimde.Arkadaşlar acil bir durum olabilir deyip getirdiler;elime aldığım gibi tekrar tanımadığım bir cep no "Bilmem ne bankanın şubesinden arıyorum,bizde ki maaş hesabınıza yüklü bir miktar para yatırılmış.Bu yanlışlığın düzeltilmesi için biraz sonra arayacak arkadaşımıza onay vermeniz gerekiyor"dedi.O anda benim aklımdan türlü türlü düşünceler geçti,arkadaşlar da  şüphelerime şüphe katmakla meşgullerdi."Açma sakın,dolandırılmak üzeresin filan..
Dayanamadım açtım;ikinciye ilk arayanla aynı cümleleri dinledim.Ben dediğiniz şubeye 1 saat içinde gidip durumu kontrol etmek istiyorum dedim,karşıdaki ses hemen onay vermezseniz sizin adınıza para yatıran kişinin çeki vurulacak,sabahtan beri size ulaşmaya çalışıyoruz,adam perişan halde bekliyor diyor Allahım ne yapsam bir tarafta vicdanımın sesi,diğer yandan güvensizlik...
               5 dk.izin istedim,telefonum farklı numaralar tarafından çalmaya devam ederken hemen annemi aradım,bankaya gidip oradan beni aramalarını istedim.15 dk.sonra banka müdürü doğruladı olayı arayanlara onay verdim iş çıkışı da şubeye gidip imzamı attım ve hesabıma yatırılan paraya veda ettim :))
       Bankadakiler bana duacı,adam ferahlamış,ya başka biri çıkıp çekseydi o parayı bir ufacık hata nelere yol açardı.Benim de içim rahat fakat aklıma takılan bir soru,neden bu güvensizlik,ne zaman oluştu ...

Duygu Şalteri

            Haftanın son günü yeni bir göreve başladım.İlk iş günüm;normalde nasıl heyecanlı olurdum.Kalbim deli gibi atardı sevinçten.Yeni öğrenciler,farklı hayatlar demektir benim için.Hepsi ayrı bir renk.
        Göreve başladığım okul 5 yıl önce trafik kazasında kaybettiğim canımın yarısının,çocukluğumun,gençliğimin,en özel anılarımın kahramanının yaşadığı ve gömülü olduğu yerde olmasaydı...O kara günden sonra o yolu sadece bir kez kullanmıştım.Geçemem sanıyordum hiç o yoldan,orada ilerlerken gözyaşlarımdan önümü göremiyordum,kalbim ucu sivri bir çakıyla deşiliyor gibi oluyordu.O yolda dostumun kanı duruyordu daha dün gibi,aldığım nefesten utanır gibi...
      Görev haberinden önce Pınar'ım geldi rüyama;okul koridorunda arkadaşlarıyla tanıştırdı beni ve bundan sonra daha sık görüşeceğimiz için çok mutluyum derken,gözlerinin içi gülerken, ağlayarak uyandım.Aynı günün ilerleyen saatlerinde milli eğitimden haber geldi;Allahım telefondaki ses beni o yere çağırıyordu,sesim çıkmadı,içim ürperdi,üşüdüm o an titredim soğuktan...Yüzleşmem gerektiğini söylediler hem arkadaşım da beni özlemişti işte,çağırmıştı herkesden önce...Bu sabah gittim,tuhaf bir şekilde içimde huzurlu bir hüzün vardı.Tüm sokaklardan O çıkacak gibi,sanki hep yanımdaymış gibi.Şimdiye kadar yalnız bıraktığım için bana kırgınmış gibi!
        Bazen diyorum ki;bir şalter olsa duygularımız uç noktalara geldiğinde kapatsak ve bitse her şey,bazen ne olur ki olsa................

Durdu Dünya

              Bir haftadır dengem bozuk,ateşim var ve her yerim ağrıyor.Baştan soğuk algınlığı dedim,ilaç içtim ve dinlendim ;iyileşemedim.En sonunda zaten hep son anda hastanede aldım soluğu ve boom;"Zona" çıkarmışım hatta o kadar ağır geçirmişim ki ağrının şiddetinden vücudumda fındık büyüklüğünde bezeler oluşmuş.
         Çevremde bir kaç kişide olmuştu bu illet hatta izi kalıyor geçse de fakat ilk defa başıma geldi.Tabii en belirgin sebep stres ( Her şeyde olduğu gibi).Yalnız felaket derecede ateş ve ağrı yaptığını unutmuşum anlatan arkadaşlardan dinlediklerimi.
        Şimdi doktor ilaçların yanında ilk şart olarak "kesinlikle stres ve gerginlikten uzak dur"dedi.Ben de bana stressiz,geniş ve rahat birini gösterin,tarifini alayım dedim.
                                Sizin var mı bir tavsiyeniz ???

İçimde bir boşluk

            Ne yapsam,nereye gitsem hep aynı his.Söküp atmalıyım içimden,gitmek isteyenleri serbest bırakmalıyım.Paldır küldür hayatıma girenlerin sessiz sedasız kaçıp gitmelerine kayıtsız kalmalıyım.Deniyorum,çok uğraşıyorum olmuyor.Bana ters,bünyeme ağır !
           Arkadaş bildiklerim,dostum dediklerim sadece nefes aldıklarını bileyim istediklerim uzak benden çok uzak...Hangi ara mesafeler bu kadar uzadı,madem gidecektiniz neden geldiniz ?? Benim hep beklediğimi bilmek mi,ne olursa olsun yeniden kaldığımız yerden devam edeceğimizin garantisi mi dönüp dolaşıp dönmek.
Oysa benim de defalarca kırılmış ve de artık onarılamayacak bir kalbim vardı !!!
İnsanları yargılamadan severdim hep nedensiz,karşılıksız,hiç incitmeden,pamuklara sarıp sarmalar gibi.
Şimdiyse yine kızmadan,affetmeye hazır bekliyorum.Gerekçeler çok biliyorum.Fakat ben artık aynı yerde durmak istemiyorum.Bekleyen olmaktan bunaldım artık.
     Hadi telefon numaranı,adını sildim rehberlerden;kalbimi zonklatan hatıraları ne yapmalı,bu kocaman boşluk hissini ...

Bir anlamı olmalı

     Uykuya daldığımızda geçen,sabah kalktığımızda kaldığı yerden devam eden sancıların da bir anlamı var mıdır acaba...
        Cem;bu video için hatta burada yapabildiğim her şey için,yazılarımı paylaşmama vesile olduğun için
   geç kalmış bir teşekkürüm var sana.Huzur yanından hiç ayrılmasın :)

Papatya Gibi

          23 Nisan çalışmalarımız başladı geçen hafta;oğlumun sınıfına bayram için tango öğretmeye gidiyorum haftada iki gün.Çalışmalar hem keyifli hem yorucu geçiyor.Yorucu kelimesi benim için geçerli tabii :) Çocuklar  yorulmanın anlamını henüz öğrenmemişler.
        Şimdiden eş beğenmeyenler,birbirinden elektrik alamayanlar vs.:)) Ders sonunda beynimde arılar vızıldıyor sanki sınıftan nasıl kaçacağımı şaşırıyorum.Bu arada o kadar hızlı öğreniyorlar ki hareketleri basite indirgediğime pişman oluyorum bazen.Sonuçta şimdiki nesille aramızda kocaman bir fark var her yönden.
          Bakalım bayramda neler olacak,merakla bekliyorum.

Çanakkale İçinde Aynalı Çarşı

    18 Mart Çanakkale Şehitleri anılıyor bugün her yerde,bir kez daha gurur duyuyoruz zaferimizle ve bir kez daha üzülüyoruz gencecik şehitlerimize...
    Ben her anıyı yerinde yaşatmak gerektiğine inanıyorum.Gençlerimizin,öğrencilerimizin,insanların bir nebze de olsa vatanı uğrunda canlarını verenleri Oralarda düşünüp,dinleyip,hissetmelerinin daha değerli olacağını düşünüyorum.
     Ne zaman Çanakkale'ye gitsem,ne zaman oralardan geçsem;tüylerim diken diken olur,rehberlerin anlattıkları çınlar kulağımda.Burnumun direği sızlar denize,dağlara baktıkça.Şimdi her şey ne kadar kolay geliyor bizlere,hiç uğruna feda edebiliyoruz tüm değerlerimizi.
      Vatan sağ olsun evet ama bu uğurda dökülen kanlar da hiçe gitmesin;sahip çıkılsın her bir karışına...

karmÂŞIK

         Karmaşıklığın içine gizlenmiş bir kelimeden ne beklenir ki  ? Hangi aşk,kimin yüzünü güldürmüş !
 Zoru gördüğünde kaçmayıp savaşan âşık tanımıyorum,görmedim,duymadım hatta.Kalbi kırık,düşleri yüzüne büyük bir darbe indirmiş insanlarla dolu hayat.Kabus görmesin,anılar tazelenmesin diye uyumayan arkadaşlarım var benim.Teselli edemediğim,etmeye çalışsam çökecek bir bünyeye sahibim.
      Her ne kadar sağlam durduğuma inansam da,düşersem kalkamayacağımı biliyorum.Ben kimim ki çevremdekilerin derdine derman olayım,dostlarıma aşk'ın tuzağına düşmeyin diye yalvarsam dinlerler mi beni?Gönlünüzü yaralayıp kapımda zırlamayın desem yalnız bırakırlar mı.
                  Şu günlerde her an(ı)dan,herkesten çok YORULDUM.

Uzaklar

             İki gün de olsa uzaklaştım her şeyden.İki saat de olsa unuttum,aldandım.Anne,Babamın himayesinde hiçbir şey düşünmeyen şımarık kız çocuğu oldum.Yedim,içtim,gezdim,mutlu oldum.
Özlenen,beklenilendim.Uzaklarda olmak  güzeldir.Hasret kalınmak,umut vaat etmek,düşünülmek güzeldir.
              Uzaklar,uzaklaşmak sevmesem de gerekli bazen.Mesafeler sevgiyi azaltır mı,kalpten soğutur mu uzaktakileri bilmem ama arada uzaklaşmak iyidir her şeyden ve herkesten...
      

Çocukça

   Hani uslu durursak elma şekeri yiyebilirdik,bize verilen saatte oyundan dönersek ertesi gün yine dışarı çıkabilirdik.Çocukça inanırdık ya uyduğumuz kuralların sonunda mutlu olacağımıza.
      Artık inanmıyorum,kurallara uymuyorum şimdi.Adaletten de,nasihatlerden de,beklemekten de nefret ediyorum.
    Ben büyümüşüm demek;çocukça düşler kurmuyorum !

Sigara Bencilleştirir mi?

    Geçen cumartesi gecesi bütün kuzenler toplandık,fasıla gittik. İş,güç derken özlemişiz birbirimizi.Farklı şehirler,yoğun zamanlar vs.derken uzun zaman olmuş fark etmeden.Yerimizi ayırttık;İstanbul'un trafiğini atlattık her şey iyi,hoş.Müzik ve ortam güzel,muhabbet koyu.Zaman hızlıca akıyor.
    Garson geldi masamıza,müşterilerin sigara içmek istediğini fakat rahatsız olursak izin vermeyeceklerini söyledi.Bir kişi bile istemese müsaade etmezlermiş prensipleri gereği ! O gecenin gıcığı da ben oldum ve gerekçemi kapalı alanlarda artık sigara içilmesine hiçbir yer izin vermiyor diye de ekledim.Yarım saat geçmedi arkamızdaki masadan adamın biri,arada bir yaksak olmaz mı diye seslendi.Kusura bakmayın rahatsız oluyorum dediğim an gecemiz kabusa dönüştü.Yanındakilere yüksek sesle şikayete başladı beyefendi sıfatını yakıştıramadığım şahsiyet;böyle eğlencemi olurmuş,tam da yerini bulmuşuz,şimdi saçlarıma dolansaymış karısının elleri falan filan.Tatsızlık çıkarmak istemediğimiz için hiç karşılık vermedik fakat tadımız da kaçtı.
   Kalkalım bari başka bir yere dedik,bir de utanmadan arkamızdan hadi gözümüz aydın diye bağırmaz mı avaz avaz;o an zaten hiç hoşlanmadığım ve rahatsız olduğum sigaradan bin kat daha tiksindim.En çok da eğlenmeyi sigara içmekle kıyaslayan zihniyetlerden :( Sigara mı bencilleştiriyor insanları,yoksa ben duygusu mu? Oradan ayrılırken içimdeki şeytan dedi ki;masadaki rakı şişesini geçir şu herifin kafasına,devam et yoluna :))

BÜYÜ

          Yeni yıl yeni başlangıçlarla geldi bana,mutluyum ve yarınlarımdan umutluyum.Uzun zamandır istediğim,düşlediğim şeyler olmaya başladı.Büyü bozulacak diye korkuyorum bazen alışmamışım bu kadar huzura çünkü.
       Sizinde düşleriniz gerçek olsun;aradığınız,özlediğiniz,dile getirmekten korktuğunuz ve rafa kaldırdığınız ne varsa yaşamanız dileğimle :)
                                 MUTLU VE HOŞ KALIN.